နင္ မသိပါဘူး...နင္ မသိခ်င္ခဲ့ ပါဘူး...
***နင္႔ကိုငါဘယ္ေလာက္လြမ္းေနလဲနင္မသိပါဘူး***
ဆုံနဳိင္ခြင့္ေတြ ေ၀းလုိ႕
ကဗ်ာေလးေတြ ခ်ေရးတဲ့ အခုိက္
သတိရစိတ္က ပုိတုိးတုိးလာ
... အခ်စ္ဆုိတာ အလြမ္းရဲ႕အစလား...
ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ ညေန အိပ္မေပ်ာ္နဲ႕ ည
မုိးရြာမလား ေကာင္းကင္ကုိ ေငးၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ
တိမ္ေတြ ကင္းစင္ေနတယ္....
ဒီအခ်ိန္မွာ မင္းကုိ လြမ္းလုိ႕
တသသ ညည္းေနရတဲ႕ သံစဥ္ေတြကလဲ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အတြက္ အရာမထင္ခဲ့ဘူး....
တကယ္ပါ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ေျဖာက္မရေတာ့မယ့္
္ငါ့ရဲ႕ အထီးက်န္ ၀ိညဥ္ထဲမွာ
မင္းအခ်စ္ကုိရဖုိ႕ ကမၻာျခားေနခဲ့ရတယ္........
မင္းေျပာသလုိ ငါကမလုပ္ခဲ့ပါ ဘူး
ဒါေပမယ့္ နင့္က လုပ္တယ္ ......
မင္းေျပာသလုိ ငါကမရွဳပ္ခဲ့ပါ ဘူး
ဒါေပမယ့္ နင္ကရွဳပ္တယ္.......
သတိရျခင္းေတြ ျပြတ္သိပ္ေနတဲ့ ဒီရင္ခြင္က
မငုိပဲ က်တဲ့ မ်က္ရည္ေတြကုိေရာ
ဘယ္သူသိႏုိင္မွာလဲ
ၾကာလာေလ ဒဏ္ရာေတြ တုိးလာေလေလ ပါပဲ...
အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ၀ုိးတ၀ါး ညေတြ ကုန္ဆုံးခ်င္ျပီ
ေရွ႕တုိးဖုိ႕ ခက္ေနသလုိ
ေနာက္ဆုတ္ဖုိ႕လဲ မျဖစ္ႏုိင္ေသးတဲ့ ငါ
ကိုယ္တိုင္ေပ်ာ္ပိုက္ေနတဲ႔ အလြမ္းေန႔ေတြထဲ မင္းမွားေနတယ္လို႔အၿပစ္မတင္ရက္ပါဘူး
နင္ခ်စ္ခဲ့တာက ငါမွမဟုတ္ပဲေလ.....
အလြမ္းေတြနဲ႕ ေန႕ရက္ေတြမွာ စာနာေပးတဲ့ ဂစ္တာေလးနဲ႕
ပင္ပန္းေနတဲ့ ေန႕ရက္ေတြမွာ အားေပးေနတဲ့
နင့္ရဲ႕ စကားသံေလးေတြ
ရင္ခုံသံေတြ ေသြးေအးသြားေပမယ့္
ငါတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆန္႕က်င္ဘက္ေျခလွမ္းမွာ
အရင္ဦးဆုံး ေျမခရတာက စပယ္ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူး
အလြမ္းေတြနဲ႕ ဒီကဗ်ာပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္...
ဒီေန႕ ေန႕တုိင္းထက္ေတာ့ မင္းကုိ လြမ္းမိသြားျပီ............
No comments:
Post a Comment